استاندارد بین المللی سیستم مدیریت کیفیت در صنعت خودروسازی

IATF 16949:2016

استاندارد IATF 16949:2016 سیستم مدیریت کیفیت را در صنعت خودروسازی و باتوجه به الزامات خودروسازان پیاده سازی می نماید. درنتیجه، استاندارد IATF 16949 بعنوان مبنایی برای اخذ گواهینامه ایزو در صنایع خودروسازی خواهد بود.

استاندارد ایزو IAFT16949 بعد از گذشت ۷ سال از تاریخ انتشار، بازنگری شد. پس از آنکه استاندارد ایزو ۹۰۰۱ در سال ۲۰۱۵ مورد بازنگری قرار گرفت ایزو ۱۶۹۴۹ نیز در اکتبر سال ۲۰۱۶ به روز رسانی شد و ویرایش جدید آن تحت عنوان IATF 16949:2016 منتشر گردید. ویرایش جدید استاندارد ۱۶۹۴۹ یعنی ایزو  IATF 16949:2016  بدنبال ساختاری سطح بالاتر با دید کلان تر به سازمان و ذی نفعان و همچنین بدنبال استفاده آسانتر در رابطه باسایر استانداردهای سیستمهای مدیریتی است.

استاندارد IATF 16949:2016 تلاش می کند تا:

1. سیستم مدیریت کیفیت ISO 9001 را با استانداردهای مورد تائید خودروسازان و مشتریانشان تلفیق نماید؛
2. از ممیزی های مکرر و مختلف مراجع صدور گواهینامه جلوگیری کرده و یک رویکرد واحد در مورد سیستم های مدیریت کیفیت سازمان های تولید کننده و تامین کننده ی قطعات خودرو تدوین کند؛
3. یک زبان مشترک بین سازندگان قطعات خودرو و خودروسازان ایجاد کند؛

شرکت هائی که اقدام به اخذ گواهینامه ایزو IATF 16949  می کنند ، در تلاش هستند تا:

1. معیارهای تخصصی جهت بررسی الزامات مشتریان در سازمان تدوین نموده و کیفیت محصولات را براساس این معیارها ارزیابی کنند؛

2. با صنایع خودرو در کشور نظیر سایپا، ساپکو و ایران خودرو همکاری کنند؛

3. استانداردهائی هم راستا با استانداردهای سایر خودروسازان، در سازمان پیاده نمایند؛

 

مهمترین اصطلاحات و تعاریف در استاندارد بین المللی سیستم مدیریت کیفیت در صنعت خودروسازی:

در این استاندارد با اصطلاحات و مفاهیم زیر سروکار داریم:

1. لوازم جانبی: ترکیب ( ترکیبات ) اضافی مشخص شده توسط مشتری که قبل از تحویل به مشتری نهائی ( یا پس از تحویل ) بصورت مکانیکی یا الکترونیکی به وسیله ی نقلیه یا انتقال قدرت، الحاق می شود؛
2. طرح ریزی پیش هنگام کیفیت محصول ( APQP ): فرآیند طرح ریزی کیفیت محصول که از توسعه ی یک محصول یا خدمت که نیازی از مشتری را برآورده سازد، پشتیبانی می نماید؛
3. قطعات یدکی: قطعه ( قطعات ) جایگزین برای کاربرد در قطعات خدمات؛
4. مجوز: اجازه ی مستند برای یک فرد ( افراد ) با حقوق و مسئولیت های مشخص مربوط به ارائه یا رد مجوز یا ایجاد محدودیت در سازمان؛
5. قطعات ( مرجع ) مورد مجادله: قطعه ( قطعات ) با مشخصات معلوم، کالیبره شده و قابل ردیابی به استانداردها، با نتایج مورد انتظار ( پذیرش یا خرابی ) که به منظور صحه گذاری عملکرد یک تجهیز خطاناپذیرسازی شده استفاده می شود؛برنامه کنترل: توضیحات مستند از سیستمها و فرآیندهاي مورد نیاز براي کنترل تولید محصول؛
6. برنامه کنترل: توضیحات مستند از سیستمها و فرآیندهاي مورد نیاز براي کنترل تولید محصول؛
7. الزامات مشتری: تمام الزامات مشخص شده توسط مشتری ( شامل الزامات فنی، تجاری، الزامات مربوط به محصول و … )؛
8. طراحی برای مونتاژ ( DFA ): فرایندي که طی آن محصولات براي تسهیل شرایط مونتاژ طراحی شده باشند ( به عنوان مثال: چنانچه یک محصول شامل چند قطعه در زمان کمتري مونتاژ شود، منتج به کاهش هزینه هاي مونتاژ خواهد شد )؛
9. طراحی برای ساخت ( DFM ): یکپارچه سازی طرح ریزی محصول و فرآیند برای طراحی محصولی که به سهولت و اقتصادی تولید شود؛
10. سازمان مسئول طراحی: سازمان داراي اختیار براي ایجاد مشخصات یک محصول جدید  یا تغییر مشخصات محصول موجود؛
11. خطاناپذیرسازی: طراحی و توسعه محصول و فرآیند تولید براي پیشگیري از تولید محصولات نامنطبق؛
12. فرآیند برون سپاری شده: بخشی از فعالیت یا فرایندهاي یک سازمان است که توسط یک سازمان بیرونی فراهم شده باشد؛
13. ایمنی محصول: استانداردهاي مربوط به طراحی و ساخت محصولات براي حصول اطمینان از اینکه مشتري در معرض آسیب یا مخاطرات نیست؛
14. طرح واکنشی: اقدام یا مجموعه اي از گامهاي اجرایی تجویز شده در یک طرح کنترل به هنگام شناسایی وقایع غیرمعمول یا وقوع عدم انطباقها؛
15. سایت: مکانی که در آن فرآیندهاي تولید ارزش افزوده انجام میشود؛